အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသတြင္ အျခားေနရာေဒသမ်ားထက္ အသက္ငယ္႐ြယ္သည့္အခ်ိန္မွ စတင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္ေသာသူမ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလွသည္။ ငယ္႐ြယ္သူမ်ားျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ မိသားစုဝင္ေငြရရွိဖို႔အတြက္ ေဘးအႏၲရာယ္ရွိၿပီး ေခါင္းပုံျဖတ္ခံရသည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ၾကရေလ့ရွိပါသည္။ ဤအလုပ္အကိုင္မ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕မွာ ကေလးလုပ္သားခိုင္းေစသည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ား ျဖစ္သည္။

ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႕တြင္ က်ေရာက္ေသာ ယခုႏွစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးေန႕အတြက္ အိုင္အယ္(လ္)အိုအေနျဖင့္ လူငယ္အလုပ္သမားမ်ား၏ အလုပ္အကိုင္ အေျခအေနမ်ား တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေရးႏွင့္ ကေလးလုပ္သားခိုင္းေစမႈ အဆုံးသတ္ေရးကို အေလးထား အာ႐ုံစိုက္လ်က္ ရွိသည္။

အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသရွိ လူငယ္ အလုပ္သမားမ်ား

အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသတြင္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ႏွင့္ အသက္ ၂၄ ႏွစ္ၾကားရွိ အလုပ္သမားအေရအတြက္သည္ သန္း ၃၀ဝ ခန႔္ရွိပါသည္။ ဤအလုပ္သမားအေရအတြက္သည္ ေရဒသႀကီးတခုလုံးရွိ လုပ္သားထု၏ ၂၀% ျဖစ္ပါသည္။ လူငယ္မ်ားအား အေစာပိုင္း အသက္အ႐ြယ္အခ်ိန္မွ စတင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ တြန္းအားေပးသည့္အရာမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈပင္ျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကေသာ္လည္း လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ အႏၲရာယ္ ျဖစ္နိုင္သည့္အေနအထားမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အသိပညာ ဗဟုသုတ မရွိသလို၊ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ၎တို႔၏အခြင့္အေရးမ်ားကိုလည္း သိရွိနားလည္ျခင္း မရွိသေလာက္ပင္။

တခ်ိဳ႕ေသာ လူငယ္မ်ားသည္ အေစာပိုင္း အသက္အ႐ြယ္အခ်ိန္ကပင္လွ်င္ အလုပ္စတင္ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အသက္ ၅ ႏွစ္ႏွင့္ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ၾကားရွိ အလုပ္သမားအေရအတြက္မွာ သန္း ၆၀ ခန႔္ရွိၿပီး၊ ကေလးလုပ္သားမ်ား အေနျဖင့္ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကလ်က္ရွိပါသည္။ ၎တို႔အနက္ ကေလးအလုပ္သမား ၂၈ သန္းသည္ ေဘးအႏၲရာယ္ရွိေသာ အလုပ္မ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရပါသည္။ ဤကေလးအလုပ္သမားမ်ားအဖို႔ လုပ္အားေခါင္းပုံျဖတ္ျခင္းသည္ ၎တို႔၏ က်န္းမာေရးႏွင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ဆိုး႐ြားစြာၿခိမ္းေျခာက္လ်က္ ရွိေနသည္။

အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသရွိ လူငယ္အလုပ္သမားမ်ားစြာသည္ ပုံမွန္မဟုတ္သည့္ တနိုင္တပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေနၾကၿပီး လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး၊ စက္မႈလုပ္ငန္းႏွင့္ လက္မႈပညာ အလုပ္အကိုင္မ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ၾကလ်က္ ရွိပါသည္။ ဤလုပ္ငန္းခြင္မ်ားသည္ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ အလွမ္းကြာေဝးေလ့ရွိၿပီး ဝင္ေရာက္စစ္ေဆးရန္လည္ းခက္ခဲသည့္အေနအထားတြင္ ရွိေနပါသည္။ ထို႔အျပင္ အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္လည္း လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး၏ အေရးပါမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သိရွိနားလည္ျခင္း မရွိၾကေပ။

ညံ့ဖ်င္းလွသည့္ အလုပ္အကိုင္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားမႈမ်ား ကင္းမဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားအၾကား ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈႏႈန္း ျမင့္မားသည့္ အေနအထားကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ထိုသို႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈ မရွိပါက ယင္းအလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ အလုပ္ကို အခ်ိန္ၾကာျမႇင့္စြာ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္နိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ေရရွည္ ထိခိုက္နစ္နာေစနိုင္သည့္ လုပ္ငန္းခြင္ေရာဂါဘယမ်ား ကူးစက္နိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္လည္း ႀကဳံေတြ႕ေနၾကသည္။ ဥပမာ ေက်ာက္ဂြမ္းမႈန႔္မ်ား၊ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားႏွင့္ အျခားဓာတုပစၥည္းမ်ားကဲ့သို႔ ေဘးအႏၲရာယ္ရွိေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ထိေတြ႕ရျခင္းသည္ ျပင္းထန္ ဆိုး႐ြားသည့္ေရာဂါမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစနိုင္ၿပီး ေသဆုံးနိုင္သည့္ အလားအလာ ရွိသည္။

သံုးပြင္ဆိုင္ စုေပါင္းႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ေဆာင္ရြက္မႈ

လူငယ္အလုပ္သမားမ်ားအား သင့္ေလ်ာ္ေကာင္းမြန္ၿပီး ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းသည့္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ျဖည့္ဆည္းပံ့ပိုးေပးျခင္းသည္ အနာဂတ္ လူမႈစီးပြားဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာအရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရမ်ား၊ အလုပ္ရွင္မ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ကို ခ်မွတ္တည္ေဆာက္ၿပီး အေကာင္းအထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ကာ စဥ္ဆက္မျပတ္ အားေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ စံခ်ိန္စံၫႊန္းမ်ားကို ခ်မွတ္ရန္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားအဆင့္ မူဝါဒမ်ားေရးဆြဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ရန္အတြက္ သုံးပြင့္ဆိုင္ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမႈမ်ားကို ပုံမွန္လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိေနၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဤအမ်ိဳးသားအဆင့္မူဝါဒမ်ားသည္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အလုပ္သမားေရးရာ စံခ်ိန္စံၫႊန္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီရန္ အေရး ႀကီးပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဤအမ်ိဳးသားအဆင့္ မူဝါဒမ်ားသည္ အိုင္အယ္(လ္)အို၏ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္း ရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးျမႇင့္တင္ေဆာင္႐ြက္ေရး မူေဘာင္ဆိုင္ရာျပ႒ာန္းခ်က္၊ ၂၀ဝ၆ ခုႏွစ္ (ျပ႒ာန္းခ်က္အမွတ္ – ၁၈၇) ကို အျပည့္အဝ ေလးစားလိုက္နာမႈရွိရပါမည္။ ေဒသတြင္းရွိနိုင္ငံမ်ားက ဤျပ႒ာန္းခ်က္ကို အားတက္သေရာ အတည္ျပဳလက္မွတ္ေရးထိုးမႈသည္ ပိုမိုမ်ားျပားလာၿပီ ျဖစ္သည္။

အနာဂတ္တြင္ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္းစြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အသိပညာေပးျခင္း

လက္ရွိလုပ္ငန္းခြင္အေနအထားမ်ား တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားသည္ စဥ္းစားသုံးသပ္ရမည့္အရာမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားကို အသိပညာေပးရန္လည္း ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ ေဆာင္႐ြက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ၆၅% သည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ မရွိေသးသည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ၾကမည္ဟု ခန႔္မွန္းခ်က္တခုက ေဖာ္ျပထားသည္။

ဤအလုပ္အကိုင္မ်ားသည္ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား၏ က်န္းမာေရးႏွင့္ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္းေရးကို ထိခိုက္မႈ မရွိေစရန္ ေသခ်ာေစဖို႔အတြက္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ငယ္႐ြယ္စဥ္အခ်ိန္မွစၿပီး အသိပညာ ေပးရန္မွာ အေရးႀကီးလွပါသည္။

လူငယ္မ်ားအား လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး၏ အေရးပါမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အသိပညာေပးျခင္းသည္ အနာဂတ္တြင္ အလုပ္အကိုင္ကို ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းစြာ လုပ္ကိုင္နိုင္ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ပါသည္။လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ မူသေဘာတရားမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းစြာသိရွိနားလည္ရန္ႏွင့္ ယင္းမူသေဘာတရားမ်ား၏ အကာအကြယ္ေပးမႈ ရရွိခံစားနိုင္ရန္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔ တတ္စြမ္းသမွ် အရာအားလုံးကို လုပ္ေဆာင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္းၿပီး က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ လုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္နိုင္မည့္ အခြင့္အေရးရရွိၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။