Genderkloof op het werk blijft maar oplossingen liggen voor de hand – nieuw IAO-rapport

De genderkloof op het werk is in 20 jaar nauwelijks kleiner geworden, maar de weg naar vooruitgang is duidelijk, volgens een nieuw IAO-rapport.

Nieuwsbericht | 7 maart 2019
Een toekomst van werk waarin vrouwen niet langer achterlopen op mannen ligt binnen handbereik, maar dit zal een enorme sprong voorwaarts vergen, niet enkel kleine stappen, stelt een nieuw rapport van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag op 8 maart.

“We moeten dit gewoon waarmaken, en het rapport ‘A Quantum leap for gender equality: For a better future of work for all’ duidt de weg aan,” zei Manuela Tomei, Directeur IAO- Departement Arbeidsvoorwaarden en Gelijkheid.

Het rapport is het sluitstuk van vijf jaar onderzoek in het kader van ‘Vrouwen op het werk’, een initiatief ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de IAO.

Tijdens de afgelopen 27 jaar is het verschil in de tewerkstellingsgraad van mannen en vrouwen met minder dan twee procentpunten gedaald. In 2018 lag de kans dat vrouwen een job hebben 26 procentpunten lager dan voor mannen. Dit druist in tegen de bevindingen uit een internationaal rapport van de IAO en Gallup in 2017 over de voorkeuren t.a.v. de deelname van vrouwen aan betaald werk. 70% van de vrouwen verkozen toen om een job te hebben, en mannen waren het daarmee eens.

Tussen 2005 en 2015 nam de kloof tussen het aandeel vrouwen met kinderen jonger dan zes jaar die een job hadden, vergeleken met vrouwen zonder jonge kinderen, aanzienlijk toe, met 38%, als gevolg van de zogenaamde ‘motherhood employment penalty’.

Vrouwen zijn eenzaam aan de top, en die situatie is tijdens de aflopen 30 jaar weinig veranderd. Minder dan één derde van de managers zijn vrouw, ondanks het feit dat zij vaak hoger opgeleid zijn dan hun mannelijke collega’s. Het rapport stipt aan dat het opleidingsniveau niet de belangrijkste reden is voor een lagere tewerkstelling en een lager salaris.

Er bestaat ook een ‘motherhood leadership penalty’: slechts 25% van de managers met kinderen jonger dan 6 jaar zijn vrouwen. Hun aandeel stijgt tot 31% onder de managers die geen jonge kinderen hebben.

De loonkloof tussen mannen en vrouwen blijft stabiel en bedraagt gemiddeld 20% op internationaal niveau. Vrouwen ervaren een straf omwille van het moederschap, die zich doortrekt gedurende hun hele loopbaan, terwijl vaders net meer verdienen dan hun mannelijke collega’s zonder kinderen.

“Een aantal factoren hinderen de gelijkheid op vlak van tewerkstelling en zorgtaken spelen hier de grootste rol in,” zei Tomei. “Tijdens de afgelopen 20 jaar besteedden vrouwen amper minder tijd aan onbetaald zorgwerk en huishoudelijk werk, terwijl mannen hieraan slechts acht minuten per dag meer aan gingen besteden. Aan dit tempo zal er meer dan 200 jaar nodig zijn om tot een gelijke verdeling van het onbetaald zorgwerk te komen.”

Het rapport stipt de wetten en praktijken aan die deze dynamiek veranderen, ter bevordering van een meer gelijke verdeling van de zorg binnen het gezin, en tussen het gezin en de Staat. “Wanneer mannen ook onbetaald zorgwerk op zich nemen, zien we meer vrouwen in leidinggevende functies,” voegde Tomei eraan toe.

Het rapport bevat ook gegevens verzameld door LinkedIn uit vijf landen, over 22% van de werknemers wereldwijd, verspreid over drie regio’s. Uit de gegevens blijkt dat vrouwen met digitale vaardigheden – een vereiste voor de meest gevraagde en best betaalde jobs in STEM-sectoren – slechts één derde tot een kwart van de LinkedIn-leden uitmaken die over dergelijke vaardigheden beschikken. Vrouwen klimmen wel sneller op naar een directiefunctie, meer dan een jaar eerder dan mannen.

Het rapport toont dat gendergelijkheid enkel kan bereikt worden door beleidswijzigingen en door actie te ondernemen op verschillende gebieden die elkaar versterken, en bespreekt mogelijke maatregelen, ook om de vooruitgang te meten. Een eerlijkere wereld van werk veronderstelt het recht op gelijke kansen, de afwezigheid van discriminatie, geweld en pesten, en gelijk loon voor gelijk werk.

Het rapport pleit voor een toekomst van werk waarin iedereen meer kan zorgen, met tijd voor zorgtaken en een inclusief zorgbeleid en -structuren - dit zou ook jobs creëren.

De disrupties die aan het werk zijn - technologie, klimaatverandering en demografische veranderingen - noodzaken meer actie om vrouwen te ondersteunen tijdens hun loopbaan.