Hiv/aids

Impact van aids op de beroepsbevolking kost miljarden aan gemiste inkomsten

Een IAO-rapport belicht de tol die hiv en aids blijven eisen aan de beroepsbevolking, en de economische en sociale implicaties ervan. De IAO roept op tot dringende inspanningen om de behandelingskloof te dichten, test- en preventiemaatregelen op te voeren en ervoor te zorgen dat werknemers een gezond en productief leven kunnen leiden.

Nieuwsbericht | 24 mei 2018
GENEVE (IAO Nieuws) – Naast menselijk lijden zorgen hiv en aids ook voor miljarden dollars aan gemiste inkomsten, voornamelijk als gevolg van het overlijden van honderdduizenden werknemers. Dit kan met een behandeling worden voorkomen, stelt de IAO in een nieuw rapport.

De gemiste inkomsten die te wijten zijn aan aids – als gevolg van overlijden of arbeidsongeschiktheid – zijn aanzienlijk gedaald ten opzichte van 2005, toen deze bijna 17 miljoen dollar bedroegen, maar naar verwachting zullen ze in 2020 nog steeds 7,2 miljard dollar bedragen.

Het rapport – De impact van hiv en aids op de wereld van werk: Globale schattingen – opgesteld in samenwerking met UNAIDS, onderzoekt in welke mate de evolutie van de hiv-epidemie en de toepassing van antiretrovirale therapie een impact hebben gehad op de wereldwijde beroepsbevolking en blikt vooruit op de toekomst. Het rapport evalueert ook de economische en sociale gevolgen van hiv voor werknemers en hun gezinnen.

Uit het rapport blijkt dat sterfgevallen onder de beroepsbevolking als gevolg van hiv en aids naar verwachting zullen teruglopen van 1,3 miljoen in 2005 tot 425.000 in 2020. In Oost-Europa en Centraal-Azië wordt echter verwacht dat dit aantal sterfgevallen zal stijgen met meer dan 34,000 tussen 2005 en 2020.

Het grootste aantal sterfgevallen treedt op bij werknemers van achter in de dertig. “Dit is de leeftijd waarop werknemers normaal gezien het meest productief zijn. Deze sterfgevallen zijn volledig te voorkomen als de behandeling wordt uitgebreid en versneld,” zei Guy Ryder, de Directeur-Generaal van de IAO.

Er is een daling van het aantal sterfgevallen binnen alle inkomenscategorieën, behalve voor de hoogste inkomens. Dit komt door de toename van het aantal sterfgevallen door aids in sommige landen met hoge inkomens in de regio Oost-Europa en Centraal-Azië.

Het goede nieuws is dat de behandeling van aids werknemers productief houdt. Het aantal werknemers met hiv dat geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt is, is sinds 2005 dramatisch gedaald, en deze trend zal naar verwachting worden voortgezet. Het totale aantal mensen dat naar schatting volledig arbeidsongeschikt is, zal naar verwachting dalen van 350.000 in 2005 tot ongeveer 40.000 in 2020 – een daling van 85 procent voor mannen en 93 procent voor vrouwen.

Het aantal werknemers met hiv is gestegen van 22,5 miljoen in 2005 tot 26,6 miljoen in 2015. Naar verwachting zal dit aantal nog oplopen tot bijna 30 miljoen in 2020, zelfs als antiretrovirale therapie meer wordt toegepast, zoals is voorspeld. Dit komt vooral door belangrijke stijgingen in Latijns-Amerika en het Caraïbische Zeegebied, Oost-Europa en Centraal-Azië, en West-Europa en Noord-Amerika.

Het rapport kijkt ook naar de verborgen kosten: de zorgverantwoordelijkheid of extra karweien voor gezinsleden. In 2020 zullen ongeveer 140.000 kinderen een extra last dragen, die kan worden beschouwd als kinderarbeid, terwijl een extra equivalent van 50.000 voltijdse werknemers onbetaald zorgwerk zal verrichten.

“Het louter beter behandelen is niet voldoende. Tests en preventiemaatregelen voor hiv moeten ook worden opgevoerd als we een einde willen maken aan aids. Dit is logisch zowel op menselijk als op economisch vlak,” voegde Guy Ryder toe.