Küresel salgın olmasaydı Türkiye’de kaç kişi çalışıyor olurdu sorusu, sorulması kolay ancak cevaplanması zor bir sorudur. Bu araştırma, bir ekonometrik model kullanarak, Türkiye’de COVID-19 olmadığı varsayımıyla, olgulara dayanmayan koşullu varsayımsal bir senaryo üretiyor. Bu model, aylık esasla, Türkiye’de 2020 yılında küresel salgın olmasaydı, var olabilecek istihdam düzeyini tahmin etmek üzere, birkaç makro-ekonomik göstergeye dayalı tarihsel verileri kullanıyor. Gerçekleşen istihdam düzeyi ile küresel salgınsız senaryoda tahmin edilen istihdam düzeyi arasındaki farkı hesaplıyor. Bu analiz, TÜİK aylık verileri kullanılarak, Şubat ile Ağustos ayları arasında, 29 işçi kategorisi için yapılıyor.

Anılan 29 işçi kategorisini analiz etmenin gerekçesi, genel istihdam düzeyinin ötesine bakmak ve küresel salgının en ağır etkilediği işçileri tespit etmektir. Araştırma sonuçlarına göre, kayıtlılık (yani, Sosyal Güvenlik Kurumu’na kayıtlı olmak), istihdam kayıplarını açıklayan temel faktördür. Buna ek olarak, başta genç kadınlar olmak üzere gençler, uzun vadeli istihdam kayıplarına uğrama riski daha yüksek olan gruplar arasında yer almaktadır. Son olarak, kayıtdışılığın yüksek olduğu ekonomik faaliyetler veya inşaat sektörü, konaklama veya düşük vasıflı kişisel hizmetler gibi insanlarla yüz yüze ilişkide olunan faaliyetlerde çalışanlar da, Şubat ile Ağustos arasında önemli düzeyde istihdam kaybına uğramıştır.